Filmy przyjęcie, płacz, taniec

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje przyjęcie, płacz, taniec. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Dwie siostry Boleyn, Anne i Marie, rywalizują o względy króla, Henryka VIII. Zrobią wszystko, aby zdobyć jego serce, a swym orężem uczynią niegodziwość, intrygę i zdradę. Barwny i sugestywny obraz życia i szokujących zwyczajów panujących na dworze najsłynniejszego króla Anglii.
Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Lokatorzy

5,6
Serial komediowy, którego bohaterami są mieszkańcy domu położonego na obrzeżach dużego miasta. Właściciele posiadłości, państwo Helena i Stanisław Bogaccy (Ewa Szykulska i Marek Siudym), nudzące się nieco małżeństwo z dużym stażem, wynajmują piętro swojej willi trzem młodym dziewczynom. Wkrótce jedna z nich wyprowadza się, a dwie pozostałe usiłują przekonać Bogackich, by wynajęli pokój Jackowi, chłopakowi, który po szalonej imprezie zasnął w wannie Krysi i Zuzi. Relacje, jakie zachodzą między mieszkańcami domu, rozmaite konfiguracje uczuciowe, m.in. zainteresowanie gospodarza lokatorkami i gospodyni młodym lokatorem są źródłem wielu zabawnych sytuacji.


Opowieść zaczyna się 27 lutego 1933 r. W rezydencji potentatów przemysłu stalowego właśnie trwają przygotowania do uroczystej kolacji. Reprezentanci trzech pokoleń gigantycznego rodu von Essenbeck świętują urodziny seniora dynastii. Podniosłą atmosferę przerywa wieść o płonącym Reichstagu...
Robbie był muzykiem weselnym, co dawało mu całkiem godziwy zarobek. Niestety, sam Robbie nie miał szczęścia w miłości. Gdy jego narzeczona uciekła sprzed ołtarza, muzyk znienawidził swoją pracę i postanowił ją zmienić. Wtedy z prośbą o pomoc w zorganizowaniu ślubu zgłosiła się do niego pewna dziewczyna.
Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.
Listopad 1984 r., Izba Zatrzymań Hohenschönhausen. Kapitan Gerd Wiesler (Ulrich Mühe) skutecznie i bezlitośnie przesłuchuje więźnia podejrzanego o pomoc przyjacielowi w ucieczce z kraju. Wiesler nagrywa przesłuchanie, żeby zaprezentować metody używane dla pozyskania zeznań jako przykład swoim uczniom w Wyższej Szkole Stasi. Na premierze sztuki Georga Dreymana (Sebastian Koch), Wiesler ma okazję obserwować autora i odtwórczynię głównej roli, piękną aktorkę Christę-Marie Sieland. Wkrótce Anton Grubitz (Ulrich Tukur), zarządzający Departamentem Kultury w Stasi, wyda Wieslerowi rozkaz prowadzenia stałego nadzoru nad pisarzem, którego minister Hempf (Thomas Thieme) podejrzewa o nielojalność wobec Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności.
Guido, światowej sławy egocentryczny reżyser filmowy, próbuje uporządkować swoje życie prywatne i odzyskać utraconą wenę twórczą. W zmaganiach z problemami pomaga mu - i przeszkadza - grono kobiet jego życia: zdradzana żona Luisa, kochanka Carla, przyjaciółka Lily, dziennikarka modowa Stephanie, muza Claudia oraz duch jego matki.
Złożona z kilku nowel historia rodziny z Nowego Jorku, której losy znaczone są licznymi tragediami. Punktem wyjścia tej opowieści jest pytanie co by było gdyby: gdyby rodzice nigdy się nie spotkali, gdyby nie doszło do wypadku, gdyby ktoś w porę zauważył pędzący autobus. Reżyser Dan Fogelman zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia i na to, że z kluczowymi decyzjami nie warto zwlekać, bo w końcu może być za późno.
Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…