Filmy codzienność, małżeństwo

Inspirowana prawdziwą historią scenarzysty i reżysera Seana Andersa opowieść o małżeństwie Ellie i Pete’a, którzy postanowili powiększyć rodzinę i zaadoptować dziecko. Tyle że zaadoptowali od razu… troje.

Barbara i Zdzisław są małżeństwem z 45-letnim stażem. Osiem lat temu Zdzisław zostawił Barbarę i zamieszkał z kochanką. Niedawno zdecydował się wrócić do żony. Barbara przyjęła go z powrotem. Powrót do wspólnego życia w jednym mieszkaniu okazuje się jednak dla małżeństwa trudny. Zdzisław proponuje zorganizowanie jubileuszu ich związku.

Marta, księgowa po trzydziestce, waha się pomiędzy pozostaniem przy mężu i dziecku, a ucieczką od codzienności z żywiołowym miłośnikiem żeglarstwa, Jackiem (w tej roli dowcipnie obsadzony reżyser Rejsu, Marek Piwowski). Trwanie w małżeństwie, niby przykładnym, lecz zżartym przez rutynę, to wybór konsekwencji raz podjętych decyzji. Myśl o beztroskim życiu z dnia na dzień, jakie proponuje Jacek, to dla Marty - urodzonej samarytanki - perspektywa wolności i możliwość zrobienia wreszcie czegoś dla siebie. Moralne dylematy w Bilansie opierają się więc na zagadnieniach wolności i odpowiedzialności, altruizmu i egoizmu. W tle - rodzajowy obrazek biurowego kawałka PRL-u oraz imponujące salta Mai Komorowskiej.

Żonaty ojciec rodziny wdaje się w romans z atrakcyjną pracownicą poczty, a jego niewierność ma tragiczne konsekwencje dla jego bliskich.

Piękna Maya (Deepa Sahi) ma umysł pełen marzeń i ciało pełne pragnień. Poznaje lekarza (Farooq Shaikh), w którym zakochuje się ze wzajemnością i wkrótce też poślubia. Po jakimś czasie monotonia małomiasteczkowego życia zaczyna nudzić i męczyć kobietę. Ucieczką stają się dla niej romanse, najpierw z Rudrą (Raj Babbar), a następnie z namiętnym Lalitem (Shahrukh Khan)...

Brawurowa komedia o niemłodym i niespełnionym zawodowo małżeństwie aktorów z Hollywood. Emily (Ewa Wiśniewska) i Henry (Sławomir Orzechowski) całe życie marzyli o statusie gwiazd filmowych, pięknej posiadłości w Beverly Hills i bywaniu na oscarowych galach. Tymczasem ich rzeczywistość to skromny domek na przedmieściu, w którym wcielają się z werwą w swoje ukochane role (te, które zbudowali lata temu, grając w „Romeo i Julii”), dawno niewidziany dorosły syn i codzienne spotkania z Jeffem, który codziennie dostarcza im jedzenie. Kim naprawdę są Emily, Henry, Bill oraz Jeff? Nie ustalimy tego tak łatwo, bo w utworze Bohneta i Alexy’ego życie sprzęga się nierozerwalnie z teatrem, choroby wieku starczego (demencja) zaczynają wyznaczać rytm codzienności. Siłą komedii są dialogi. Zasadniczo niezwykle ciepłe, pełne humoru i dramatyzmu, a czasem złośliwe.