Filmy muzyka, taniec, nowy jork

Julia (Debra Messing) i Tom (Christian Borle) to zgrany zespół przy tworzeniu piosenek. Zaczynają właśnie pracę nad utworami muzycznymi do nowego musicalu o Marilyn Monroe. Kiedy broadwayowska producentka Eileen (Anjelica Huston) zgadza się finansować ich projekt, nadchodzi czas na casting. W końcowym etapie pozostają dwie kandydatki: Ivy Lynn (Megan Hilty) - zdeterminowana weteranka broadwayowskiej sceny, która swoim wyglądem przypomina ikonę kina, przez co wydaje się być faworytką do otrzymania roli; oraz Karen Cartwright (Katharine McPhee) - młoda dziewczyna z Iowy, która marzy o zostaniu aktorką na Broadwayu.

Pewnej nocy 1908 roku dwutysięczny tłum pasażerów brytyjskiego transatlantyku Virginian, płynącego z Europy do Ameryki, opuszczając salę balową usłyszał dochodzącą skądś cudowną melodię. Po chwili wszyscy oniemieli ze zdumienia: przy fortepianie zobaczyli ośmioletniego chłopca. Grał natchniony, a jego palce biegały po klawiaturze jak szalone. Ten chłopiec nie uczył się nigdy w żadnej szkole muzycznej, nie pobierał też lekcji prywatnych. Ba! Od urodzenia, które miało miejsce na pokładzie USS Virginian, ani razu nie zszedł na ląd. I tak już pozostało do końca jego życia .

Historia dwóch kubańskich braci – muzyków, którzy brawurowo podbili Amerykę, oparta na motywach wyróżnionej Nagrodą Pulitzera powieści Oscara Hijuelosa "The Mambo Kings Play Songs of Love".

Dwóch braci latynosów z nowojorskiej dzielnicy Harlem próbuje swoich sił w tańcu salsa.

Program to amerykańskie show telewizyjne składające się z kilku skeczy w wykonaniu stale współpracującej grupy komików, jednego gościa - znanej osoby ze świata showbiznesu oraz zaproszona grupa muzyczna.

Dla młodziutkiej Giselle, życie jawi się jak prawdziwa bajka, ma poślubić pięknego księcia i żyć długo i szczęśliwie u jego boku. Nie dane jej jednak zaznać tych przyjemności. Zła czarownica wygania ją bowiem z animowanej, baśniowej krainy Andalazji. Giselle trafia do pozbawionego magii i całkowicie realnego współczesnego Nowego Jorku. Tam, z pomocą przychodzi jej cyniczny i rzeczowy adwokat, który, zaskakując samego siebie odkrywa, że dał się oczarować tym niewinnym, szeroko otwartym, zachwycającym oczom.

Przed spotkaniem Johna, Elizabeth była mądrą, doświadczoną kobietą, w pełni kontrolującą swoje życie. John sprawił, że poznała swe prawdziwe oblicze. Zabrał ją w podróż do krainy erotycznej fantazji i... koszmarów. Wkrótce Elizabeth musi dokonać wybory między swoją namiętnością i pożądaniem a zachowaniem rozsądku i przede wszystkim - zdrowia psychicznego.

Głównym bohaterem „Przedstawienia” jest angielski gangster Chas Davlin (rewelacyjny James Fox), który zajmuje się ściąganiem długów. Kiedy przez „przypadek” zabija jednego z klientów swojego szefa, musi uciekać przed policją i własnym bossem. Miejsce schronienia znajduje w domu podupadłego gwiazdora rocka – Turnera (Mick Jagger), który żyje z dala od świata, wraz ze swoimi dwiema kochankami. Na początku Turner nie ma ochoty pomagać Chasowi, z czasem jednak między tą dwójką nawiąże się dziwna, perwersyjna relacja…

Podczas spaceru po parku z M.J. niedaleko nich spada mały meteoryt na którym znajduje się symbiot. Peter zabiera go do laboratorium doktora Connorsa, lecz ten ucieka przyczepiając się mu do buta. Łączy on się ze strojem i zmienia jego kolor na czarny, daje mu dodatkowe moce, kostium jest wtedy o wiele wytrzymalszy i ma zdolność samo regeneracji. Lecz ta fuzja nie wpływa tylko na wygląd, symbiot opanowuje Petera także od zewnątrz, wyzwala w nim negatywne emocje, pobudza chęć zemsty na Sandmanie, o ile w poprzednich częściach człowiek-pająk się tylko bronił, nie próbował zabijać swoich wrogów to teraz staje się bezwzględny, także w życiu służbowym. W redakcji zostaje zatrudniony Eddie Brock, który rywalizuje z nim o posadę fotografa, tylko że on przedstawia go w niekorzystnym świetle. Peter udowadnia że zdjęcia rywala są preparowane, przez co Eddie traci prace.

Złożona z kilku nowel historia rodziny z Nowego Jorku, której losy znaczone są licznymi tragediami. Punktem wyjścia tej opowieści jest pytanie co by było gdyby: gdyby rodzice nigdy się nie spotkali, gdyby nie doszło do wypadku, gdyby ktoś w porę zauważył pędzący autobus. Reżyser Dan Fogelman zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia i na to, że z kluczowymi decyzjami nie warto zwlekać, bo w końcu może być za późno.