Filmy absurd, nowy jork

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje absurd, nowy jork. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Program to amerykańskie show telewizyjne składające się z kilku skeczy w wykonaniu stale współpracującej grupy komików, jednego gościa - znanej osoby ze świata showbiznesu oraz zaproszona grupa muzyczna.
Młody, inteligentny i niedoświadczony autor wystawianych na Broadwayu sztuk Barton Fink przybywa w 1941 do Hollywood, gdzie na zlecenie despodycznego magnata filmowego ma napisać scenariusz dla trzeciorzędnego filmu o zapaśnikach. Przeżywa on niemoc twórczą podczas desperackiej próby sprawdzenia się w gatunku twórczości, do którego nie ma żadnego stosunku. Musi też uznać wyobcowanie w kontakcie z pospolitą kulturą mieszczańską, z którą właściwie czuje się związany. Urozmaicenie przynosi mu znajomość z nieco maniakalnym, ale przyjaznym lokatorem z sąsiedniego pokoju. Kiedy później okazuje się, że jest on wielokrotnym mordercą, Barton Fink zostaje wplątany w niebezpieczne wydarzenia, z których z trudnością uchodzi z życiem.

Amsterdam

5,9
5,2
W latach 30. trzech przyjaciół - lekarz, pielęgniarka i adwokat - jest świadkami morderstwa, sami stają się podejrzanymi i odkrywają jeden z najbardziej skandalicznych spisków w historii Ameryki.


Craig Schwartz podejmuje pracę urzędnika. W biurze poznaje atrakcyjną Maxine, która staje się jego obsesją. Pewnego dnia, odrzucony przez kobietę, Craig w chwili rozpaczy trzaska szufladą z dokumentami. Jedna z teczek wpada za szafkę. Po jej odsunięciu Schwartz odkrywa małe drzwiczki. Zaintrygowany wchodzi w ukryty za nimi korytarz i odkrywa zaskakujący świat Johna Malkovicha...
Billy Pilgrim, jak twierdzi ma dar dzięki któremu może przenosić się w czasie do różnych momentów ze swego życia. Niestety mężczyzna nie potrafi kontrolować swoich podróży i przenosi się zarówno w dobre czasy spędzone w rodzinnym Iliom, jak i okrutne dni podczas wojny, albo całkiem fantastyczne chwile w miejscu zwanym Tralfamadoria.

Postal

4,6
Film powstał na bazie sławnej gry video Postal. Akcja toczy się w miasteczku Paradise. Główny bohater o ksywce Koleś mieszka razem ze swoją olbrzymią żoną w przyczepie. Kiedy myśli, że upadł na samo dno, rzeczy przybierają jeszcze gorszy obrót. Po upokarzającej rozmowie o pracę i kompletnie nie udanej wycieczce do biura opieki społecznej, Koleś ląduje u swojego wuja Dave'a. Wuj Dave jest przewodniczącym miejscowego kultu a mimo to sam też ma problemy finansowe. Razem wymyślają plan genialnej, ich zdaniem, kradzieży. Niestety dla nich, w mieście są także Talibowie, którzy też mają złowrogie zamiary, a przy tym są dużo lepiej zorganizowani i wyposażeni. Sprawy kompletnie wymykają się spod kontroli, gdy Osama bin Laden wzywa na pomoc swojego przyjaciela George W. Busha. Koleś szybko uświadamia sobie jak wyzwalający może być stan, gdy nie ma się nic do stracenia... Uczy się by nie ufać mesjaszowi, zwłaszcza gdy ten sam napisał swoją biblię. Dowiaduje się, że miłość można znaleźć w najmniej oczekiwanym miejscu, nawet gdy obiekt westchnień celuje ci bronią prosto w głowę. Ale co najważniejsze, odkrywa, że nic nie załatwia problemów szybciej i lepiej niż dobrze ustawiona eksplozja nuklearna.
W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.
Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.
Film przedstawia twórczość nowojorskiego awangardowego dramaturga Richarda Foremana i jego Teatr Ontologiczno-Histeryczny. Richard Foreman, naśladując swojego mistrza, Tadeusza Kantora, odwołując się do tak zwanego "śmietnika cywilizacji", eksperymentuje z formą, wykorzystując absurdalny humor, nadmiar scenografii, kostiumów, dźwięków, gestów. W ten sposób próbuje tworzyć tak zwany "teatr totalny".
Słowa kluczowe

Proszę czekać…