Filmy ksiądz, groteska

Federico Fellini przedstawia nam poetycką wizję Wiecznego Miasta. Według reżysera, Rzym ma klika wymiarów, w których mieszają się przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. Jest świetnym miejscem do oglądania widowiska życia. A także wielkiego widowiska końca świata. Wyobraża sobie, że koniec świata byłby w Rzymie spektaklem wysoko ocenionym i gorąco oklaskiwanym. Po czym wszystko można by zacząć od nowa, albo raczej odrodzić się. W filmie powracają liczne motywy i obsesje twórczości Felliniego.

Alfonso jest czterdziestoletnim mężczyzną, pragnącym się ustabilizować i zaznać szczęścia życia rodzinnego, żeni się z młodą dziewczyną z mieszczańskiego domu. Po ślubie, Regina zamienia się z młodej dewotki, w nieokiełznaną, rozpasaną kobietę.

Inspiracją i osią narracyjną animacji Bartka Kulasa jest psychodeliczna ballada The Curse of Millhaven Nicka Cave’a, tutaj w hipnotyzującym wykonaniu Katarzyny Groniec. Przedstawia makabryczną, momentami nieco surrealistyczną historię piętnastoletniej Loretty, którą szarość życia w prowincjonalnym i bezbarwnym miasteczku Millhaven zainspirowała do morderczego tańca. W końcu, jak niewinnie wyśpiewuje sama bohaterka: „Nie znasz dnia ani godziny…”.