Filmy groteska, rzym

Federico Fellini przedstawia nam poetycką wizję Wiecznego Miasta. Według reżysera, Rzym ma klika wymiarów, w których mieszają się przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. Jest świetnym miejscem do oglądania widowiska życia. A także wielkiego widowiska końca świata. Wyobraża sobie, że koniec świata byłby w Rzymie spektaklem wysoko ocenionym i gorąco oklaskiwanym. Po czym wszystko można by zacząć od nowa, albo raczej odrodzić się. W filmie powracają liczne motywy i obsesje twórczości Felliniego.

W Watykanie trwa konklawe. Wszyscy czekają na słowa: habemus papam (łac. mamy papieża). Wśród kardynałów panuje ogromne napięcie, każdy się modli o to by ... nie zostać wybranym. Los wskazuje na kardynała Melville, przeżywającego kryzys wiary niespełnionego aktora, który na wiadomość o wyborze wydaje okrzyk rozpaczy. Pomóc nowemu papieżowi starają się jego rzecznik prasowy i psychiatra. Zadanie nie będzie łatwe...

Trzy krótkie adaptacje opowiadań Edgara Allena Poe. Każde z opowiadań zostało wyreżyserowane przez innego reżysera. 1. Metzengerstein - W średniowieczu. Hrabina Metzengerstein (Jane Fonda), która prowadzi życie w rozpuście, zakochuje się w swoim kuzynie baronie Wilhelmie (Peter Fonda), ale ten tylko pasjonuje się końmi, gardzi nią. Po pewnym czasie stajnie zostają podpalone. Wilhelm umiera w płomieniach próbując ratować swoje konie. Jednemu z nich uda się uciec. Zafascynowana tym zwierzęciem, w którym widzi wcielenie jej kuzyna, zakochuje się w koniu, który doprowadzi do jej śmierci. 2. William Wilson - We Włoszech, William Wilson (Alain Delon), austriacki despotyczny oficer, wyznaje swojemu księdzu spowiednikowi swoje niegodziwości. Jest prześladowany przez swojego sobowtóra, który przychodzi do niego za każdym razem, gdy popełnia jakiś niegodny czyn. Chcąc poznać przyczynę tego gra w karty z piękną Giuseppiną (Brigitte Bardot). Popełnia samobójstwo po tym, jak dźgnie szablą swojego dubleta. 3. Toby Dammit - Brytyjski aktor Toby Dammit (Terence Stamp) przyjeżdża do Rzymu na projekt filmowy "pierwszy katolicki western". Z okazji tego wydarzenia organizowany jest wieczór medialny. Alkoholik, narkoman, myśli tylko o Ferrari, które obiecali mu producenci. Ale ma obsesję na punkcie wizji blondynki z czerwonym balonem. Po wyjściu z kina znajdzie śmierć za kierownicą swojego samochodu, bo chce dołączyć do dziewczyny.

Pewien amerykański architekt przybywa do Rzymu wraz z małżonką, by organizować wystawę poświęconą jego idolowi XVIII-wiecznemu architektowi - wizjonerowi. Jego optymizm i radość życia zaczynają się nagle psuć. Niemoc artystyczna postępuje równolegle z dolegliwościami gastrycznymi i rozpadem więzi małżeńskich. Procesy te trwają 9 miesięcy - czas od poczęcia do narodzin człowieka i znajdują metaforyczne odpowiedzi w obrazach rzymskiej architektury. Rozpad osobowości i dezintegracja człowieka pokazana ironicznie i z sarkazmem.

Alfonso jest czterdziestoletnim mężczyzną, pragnącym się ustabilizować i zaznać szczęścia życia rodzinnego, żeni się z młodą dziewczyną z mieszczańskiego domu. Po ślubie, Regina zamienia się z młodej dewotki, w nieokiełznaną, rozpasaną kobietę.

Pochodzący z północnych Włoch młody Amedeo (Enzo Jannacci) udał się do Rzymu na audiencję u papieża. Ale jego upór wzbudza nieufność władz Watykanu, które zrobią wszystko, aby uniemożliwić mu osiągnięcie swoich celów...