Filmy obraz, naga pierś

XIV wiek, opactwo Benedyktynów w północnych Włoszech. Do klasztoru przybywa angielski franciszkanin Willhelm z Baskerville ze swym sekretarzem i uczniem. W starym, bogatym i szanowanym w Europie opactwie ma się odbyć ważne spotkanie o charakterze polityczno- religijnym na temat ubóstwa Jezusa Chrystusa. Tuż przed przybyciem Willhelma w opactwie ginie w tajemniczych okolicznościach jeden z mnichów. Uczony i inteligentny Anglik prowadzi śledztwo, ale morderstwa się mnożą, co komplikuje sprawę.

Po zerwaniu z Elizabeth McGraw dziesięć lat temu, John Gray (Mickey Rourke) popadł w depresję i wiedzie życie włóczęgi, wędrując od hotelu do hotelu. W Nowym Jorku otrzymuje katalog aukcji odbywającej się w Paryżu, w której rozpoznaje obrazy należące do Elizabeth. Podczas tej sprzedaży poznał jej przyjaciółkę, Léę Calot (Angie Everhart). Ta wprowadzi go w niejednoznaczną i niebezpieczną grę uwodzenia ze współudziałem Claire (Agathe de La Fontaine), jej młodej asystentki.

Film jest autobiografią Agnès Vardy. Reżyserka przedstawia w filmie pejzaże pochodzące z własnego dzieciństwa, małżeństwo z reżyserem Jacquesem Demy, podróże, czy emocje, które jej towarzyszyły podczas tworzenia nowych filmów.

Opowieść o miłości wyprzedzającej swój czas i intymnej więzi zdolnej przełamać niejedno tabu, ubiera w kostium – akcja rozgrywa się w Bretanii w 1770 roku – jak najbardziej współczesne pragnienia i uczucia. Bohaterkami filmu są szykowana do aranżowanego małżeństwa arystokratka Heloiza oraz przybyła z Paryża malarka, Marianna. Ta druga ma namalować portret tej pierwszej, ale w sekrecie: Heloiza nie chce bowiem pozować, buntując się w ten sposób przeciwko przymusowemu zamążpójściu. Marianna dyskretnie obserwuje swoją modelkę, intensywnie tworzy, ale niszczy kolejne wersje obrazu. Czuje, że nie pozna prawdziwego oblicza młodej kobiety tak długo, jak sama będzie ukrywać własne. Czasem burzliwa, jak ocean u wybrzeży Bretanii, czasem intymna, jak cisza panująca w malarskiej pracowni; relacja pomiędzy obiema kobietami przyjmie nieoczekiwany kierunek. Arystokratkę i artystkę połączy wspólna tajemnica.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Adaptacja powieści Kurta Vonneguta. W więzieniu izraelskim karę odsiaduje faszysta i wojenny przestępca Howard W. Campbell. Okazuje się, że jego postawa w czasie wojny nie była jednoznaczna, ponieważ pracował on "na dwa fronty".

Opowieść skupia się na znajomości Trumana Copote′a z Dickiem Hickockiem i Perrym Smithem, dwoma recydywistami, którzy włamali się do domu farmera w Kansas i brutalnie zamordowali wszystkich jego mieszkańców. Capote poznał ich, kiedy obaj czekali na egzekucję w celi śmierci.

Poeta Dan zakochuje się w studentce sztuki, którą pociąga jego "luzacki" styl bycia, oraz miłość do heroiny, którą zdrobniale nazywa Candy, tak samo jak brzmi imię dziewczyny. Tak bardzo jak płomienne jest między młodymi uczucie tak wielki jest pociąg do narkotyków. Prowadzi to do nieuniknionego spotkania z brutalną rzeczywistością. Ich związek zmienia się od niezwykłego zauroczenia, przez namiętną miłość, aż do samodestrukcji i szaleństwa.

Podczas restauracji starego malunku przedstawiającego kobietę i dwóch mężczyzn grających w szachy, Julia (Kate Beckinsale) odkrywa pod farbą tekst "Kto zabił rycerza". Właściciel obrazu mówi jej, że jeden z jego przodków został zamordowany, obraz może pomóc zidentyfikować mordercę. Gdy zostaje zabity przyjaciel Julii, dziewczyna zaczyna zaczyna sobie zdawać sprawę z niebezpieczeństwa. Konsultuje się Domenecem, geniuszem szachowym, który rekonstruuje grę z obrazu. Z każdym ruchem, który odkrywa, ktoś ginie.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.