Filmy lotnisko, relacja matka-syn

Christian (Wes Ramsey), dwudziestoletni kelner, żyjący beztrosko i przyjemnie od imprezy do imprezy, przypadkiem zamieszkuje po sąsiedzku z Aaronem (Steve Sandvoss), spokojnym, dobrze wychowanym 19 - letnim mormonem, który pierwszy raz opuścił na dłużej swoje miasteczko. Przyjechawszy do Los Angeles z misją głoszenia wiary pukając od drzwi do drzwi. Nie wiedząc nic o preferencjach Aarona, Christian zakłada się z przyjaciółmi, że go "zaliczy", czego dowodem mają być majtki młodego mormona. Intryga zamienia się jednak w uczucie, którego żaden z nich się nie spodziewał. Aaron zostaje skonfrontowany z własną tłumioną seksualnością, a Christian ze swoją powierzchownością.

Perypetie wychowawcze ukazano w satyrycznym ujęciu - oto rodzice okazują się prawie tak niedojrzali jak ich dorastający syn i równie bezradni wobec pokus świata. Justin wciąż ma pewien wstydliwy zwyczaj. Jego rodzice bardzo się tym przejmują i chwytają wszelkich sposobów, by ich latorośl zachowywała się normalnie. Być może jednak syn przejął dziwactwa od matki, bo Audrey kocha się w gwiazdorze telewizyjnym i wysyła pocztówki z kuponami, aby wygrać z nim randkę.

Główne role grają Doris Day i James Stewart. Wcielają się oni w postacie Bena i Jo MacKenna, małżeństwa wypoczywającego na wakacjach w Maroku w towarzystwie ich syna Hanka. Po tym jak na rynku w Marakeszu w ramionach Bena ginie francuski szpieg, para dowiaduje się, że ich syn został uprowadzony do Anglii. Nie wiedząc, komu mogą zaufać, małżeństwo MacKenna zostaje wplątane w międzynarodową aferę szpiegowską. W krótce, w miarę jak będą zbliżać się do odkrycia prawdy, okaże się, że ich życie wisi na włosku. Finalna scena rozgrywa się w londyńskim Royal Albert Hall.

Historia brytyjskiej sceny muzycznej od lat siedemdziesiątych do wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tony Wilson jest ambitnym, ale sfrustrowanym prezenterem telewizyjnym, szukającym swojego powołania. Po koncercie mało znanego wówczas zespołu Sex Pistols namawia stację telewizyjną, by nagrała ich występ. Ruch okazuje się strzałem w dziesiątkę. Niedługo potem do jego drzwi zaczynają dobijać się kolejne kapele z manchesterskiej sceny punkowej. Niesiony na fali muzycznej rewolucji Wilson wraz z przyjaciółmi zakłada legendarną wytwórnię Factory Records, dzięki której zespoły takie jak Joy Division i New Order na zawsze odmieniły oblicze muzyki.

Dokument opowiadający o zajadłej rywalizacji i niezwykłych osobowościach graczy w rugby. Szczególnych graczy: zawodnicy są sparaliżowani, poruszają się na wózkach inwalidzkich. Po wypadkach samochodowych, bójkach na pięści, postrzałach, niefortunnych skokach do wody czy w wyniku ciężkich chorób...

Fabuła Kotki... przedstawia pogłębiający się kryzys w rodzinie bogatego plantatora bawełny z delty Missisipi. Jego młodszy syn, Brick pogrążony w rozpaczy po samobójstwie swego najlepszego przyjaciela topi smutki w alkoholu, odwracając się od swej pełnej temperamentu żony – Maggie. Starszy syn, Gooper liczy zaś na przejęcie plantacji po śmierci chorego na raka ojca, nieświadomego faktu, że jego dni są policzone. Konflikt kumuluje się, gdy z okazji 65 urodzin Big Daddy’ego do domu zjeżdża cała rodzina.

17-letnia Maria Alvarez, mieszka razem z trzypokoleniową rodziną, w małym, biednym kolumbijskim miasteczku. Ciężar utrzymania rodziny spoczywa na niej, ponieważ jako jedyna zarabia. Pracuje na plantacji róż, ale po kolejnym nieporozumieniu z szefem, rzuca pracę i zostaje bez środków do życia. Przypadkowo poznaje Franklina, który proponuje jej przemyt heroiny do Stanów. Jeden kurs daje możliwość zarobienia dużych pieniędzy. Jednak świat narkotyków jest bezwzględny. Nie ma w nim miejsca na moralne dylematy.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Oparta na faktach historia amerykańskiego turysty aresztowanego za przemyt haszyszu. Przez 4 lata znosi nieludzkie traktowanie w tureckim więzieniu. Przed końcem wyroku ponownie staje przed sądem, który skazuje go na 30 lat. Tylko dzięki hartowi ducha i wsparciu współwięźnia udaje mu się przetrwać i zdobyć się na odwagę, by złapać tzw. "midnight express" (slang. "ucieczka").

Julia jest alkoholiczką. Lubi spędzać wieczory na imprezowaniu, co często kończy się utratą pamięci, i budzeniem się w obcych miejscach. Przez swój nałóg traci pracę. Jej jedyny przyjaciel Mitch, wysyła ją na spotkanie AA gdzie spotyka sąsiadkę Elenę. Kilka dni później Julia traci przytomność na ulicy, a gdy się budzi stwierdza, że jest w mieszkaniu sąsiadki. Elena opowiada jej historię o swoim synu, który mieszka z bardzo bogatym dziadkiem.